Lichaamstaal
Onbevangen drinkt zij de zon die haar verwarmt
zich niet bewust
van wat zij om zich heen
teweegbrengt
onbeantwoorde liefde
een zuur verlangen
Zij danst haar hersenspinsels
weg van asfalt
door eindeloos zand
verhult
of
zij komt of gaat
Ongelooflijke act boven hapgrage wolken
zij beleeft de sensatie
van onbevangen vrijheidsgevoel
de wereld te zien
als geen ander
Mozesmina loopt de berg op
vol verwachting elke stap
maar haar weg wordt onbegaanbaar
kuilen vormen nu haar trap
en haar droom lijkt al vervlogen
naar de verre horizon
is ze dan toch echt bedrogen
onbegrijpelijk dat dit kon
Gevangen in weelde
een leeg bestaan
keer terug op de aarde
jij kunt het wel aan
een gevoel van rijkdom
zit niet in goud
sta open voor anderen en doorgrond
wat echt stijgt in waarde
Ik leeg mijn hoofd
de hitte vervaagt mijn zwartwit gevoel
ik geef me over
laat het gebeuren
Sossusvlei neemt bezit van me
Meegesleept
door fascinerende schoonheid
gevat in eindeloze verten
zwoeg ik mij
door zinderend zand
langzaam een weg omhoog
naar de top
waar fel oranje
en hemelsblauw
elk gevoel van werkelijkheid
vervagen
Sossusvlei
hier ben ik
Zwart is de kleur
die haar gevoel gevangen houdt
maar er is toekomst
kijk om je heen
en laat je meevoeren
naar een betere wereld
Rood is de kleur van de liefde
rood is de kleur van verdriet
rood is de kleur van emotie
rood is de kleur die je ziet
Mijn niet te stuiten verlangen naar
avontuur
wordt gevoed
door een rotsvast vertrouwen
dat alles op zijn pootjes
terechtkomt
is het soms overmoed?
Mijn berg van rotsvast vertrouwen
blijkt een uitbarstende vulkaan te zijn
een illusie
die in damp opgaat
is ontsnappen nog mogelijk?
Pamukkale jij bent het niet meer
vernield door de mensheid
gehavend door voeten
ik zocht het kleine
maar keer het
mijn rug
toe
Ontspannen bewandel ik het levenskoord
niet wetende
vanwaar ik deze zekerheid heb ontvangen
heb rotsvast vertrouwen in de toekomst
ik ben in balans
Hier wil ik zijn
gevangen in eigen fantasie
bewandel ik de regenboog
ik voel mij omringd door liefde
ben een met de kosmos
put kracht uit de aarde
wie mij niet accepteert zoals ik ben
zal ik met liefde wegblazen
Kolossaal dendert hij door het gras
door niemand te stuiten
hij is op zijn plek
zij zoekt naar haar plek
en berust in stilte wat haar overkomt
zij laat zich meevoeren
en zal uiteindelijk de kracht vinden
die het dier in haar opwekt
Groen is gras
groen is gras
onder onze voeten
zij heeft verloren haar
beste vriend
ik zal hem voor haar
roepen
Zij voelt zich niet gevangen
in traditie
benadrukt haar vrouwzijn
juist in zwart
zij kijkt alleen maar
zonder smart
voor haar een andere
ambitie
in de cocon van haar bestaan
de tijd is rijp
voor de totale ommekeer
ik wacht gespannen af
zij ontpopt zich en
worstelt zich uit haar oude ik
en kijk
wat is ze mooi
en vrij
Vandaag ben ik de bruid
maar twijfel benevelt mijn geluksgevoel
zet ik de goede stap
of is er iets geheel nieuws
dat mijn leven
een andere wending zal geven
Vandaag ben ik de bruid
géén twijfel benevelt mijn geluksgevoel
ik zet de goede stap
want er is niets
wat mijn gevoel in de weg kan staan
dit is de weg die ik wil gaan
Een gouden nest
en zij staat aan de poort
ze had het allemaal zo mooi bedacht
wreed wordt haar wensdroom
nu verstoord
zo’n felle aanval
had ze nooit verwacht
Ik ben kwetsbaar
tot op zekere hoogte
heb niet te vrezen
dus laat het maar komen
Het lukt me niet
los te komen van ons
jachtige bestaan
elk belletje plaatst me terug
naar daar
en laat hier en nu
verzanden
Hier lig ik dan
vol overgave wachtend
op al het nieuwe dat op mijn pad komt
mijn verleden smelt weg en maakt plaats voor
een allesomvattend gevoel
van vrijheid
loslaten
en vertrouwen
ik ben er klaar voor
dat ik fantasie
kan vangen in werkelijkheid
de wereld is meedogenloos met
pieken en dalen
ik blijf
dromen
Zij voelt zich gevangen in haar
grauwe bestaan
en verlangt
er boven uit te stijgen
haar weg is onzeker en heel
lang te gaan
maar de wil die ze heeft
zal haar voortdrijven
Er komt
zoveel
op me af
toch
laat ik me niet
afleiden
van mijn doel
gelukkig
te zijn
met
mezelf
Laat je niet verleiden door blinkend goud
blijf met beide benen
op de grond
je weet nooit
wat er boven je hoofd hangt
Verschuil je niet langer achter een gordijn van
zelfbescherming
laat de zon jouw eigen ik oplichten
verras me
en zie dat het goed is
Haar roze verlangen
verwarmt haar steeds opnieuw
geen poolijs
houd haar tegen
zichzelf te beschermen
bij het zien
van zoveel moederliefde
Zij houdt de appel
op
ijzige
hoogte
haar kind
wordt
in het paradijs
geboren
Een wolkenloze hemel is niet mijn ambitie
mijn gezichtsveld verruimen
is wat ik wil
ik laat me leiden door golvend water
en kijk waar fantasie
mij brengen zal
